De Goudweger naar Salomon Koninck
Scholte ziet het als zijn missie deze Embroidery-werken de waardering te geven die zij verdienen. Bekende meesters (Rembrandt, Vermeer, Fragonard, Millet e.a.) combineren zich met dieren, portretten en landschappen. Ze komen volgens hem vooral tot leven aan de achterkant, waar de (vaak rafelige) afwerking het karakter weerspiegelt van de anonieme makers. Scholte besloot de borduurwerken daarom omgedraaid in te lijsten, te signeren en verder onveranderd aan het publiek te tonen. De grote toewijding van de makers is volgens Scholte ook een duidelijk teken dat zij de kunst zelf, het gekozen voorbeeld in het bijzonder, zeer toegewijd zijn.
